Het Thomas Evangelie LXIII

Logos 63
Jezus sprak: “Een rijk man had vele goederen. Hij zei: ik zal mijn goederen benutten om te zaaien, te oogsten, te planten en mijn schuren met vrucht te vullen, opdat ik aan niets gebrek lijde. Dat was wat hij in zijn hart dacht. En die nacht stierf hij. Wie oren heeft om te horen, hij hore.”

Deze is weer heel mooi dubbelzinnig. Dat word je ook duidelijk gemaakt door die laatste zin. Apart vind ik dat ik verschillende bewoordingen voor de rijkdom van de betreffende man lees in de verschillende vertalingen die ik heb: veel geld, een groot fortuin, veel goederen.

Gebrek lijden
Zelfs rijke mensen lijden veel gebrek. Eigenlijk is het hebben van zoveel spullen een soort gebrek. Gebrek aan vrijheid, gebrek aan rust in je hoofd. Het geeft een hoop sores al die rijkdom. Je moet een goed slot op de deur, een hoog hek om je huis met bewakingscamera’s, grote enge honden en soms zelfs persoonsbeveiliging. Je leeft in feite in een gouden kooi.

Hamstercomplex
Het hamstergedrag kennen we ook allemaal wel. Het komt voort uit angstgedachten. Angst voor de toekomst. Hamsteren is uitgaan van gebrek en dat creëert gebrek (zie logos 41). Toch snap ik wel dat mensen geld of spullen opzij zetten voor hun kinderen of kleinkinderen. Ikzelf doe ook wel enigszins aan hamsteren. Bepaalde zaken heb ik altijd in huis en vaak ook meer dan nodig is, omdat ik geen risico wil lopen zonder te komen zitten. Ik noem bijvoorbeeld koffie. Ik heb ook veel meer spullen dan ik nodig heb. Ik moet nodig weer eens opruimen.

Eenheidsbewustzijn
In mijn vorige blog had ik het over een staat van onschuld. Deze rijke man is die staat van onschuld duidelijk verloren, want hij denkt en handelt helemaal vanuit zijn ik-beleving. Zijn medemens vergeet hij; hij spreekt alleen over zichzelf. Geestelijk gaat hij dus dood, zijn licht dooft want hij leeft niet meer vanuit verbondenheid. Hij vergeet dat we één zijn, dat alles Één is.

Gedenk te sterven
Bezit is een illusie. Alle bezit kan je verliezen, wat je werkelijk bent niet. Alle rijkdom die je hier op aarde vergaart, ben je allemaal kwijt als je je lichaam en de aarde weer verlaat. Rijkdom die je gedeeld hebt, kan je nog mooie herinneringen aan overhouden. Dat is leuk voor je oude dag. En wat drijft het families uit elkaar, al die ruzies over geld en goed! Je kan je overvloed maar beter verdelen zolang je leeft. Hoe minder je hoeft los te laten, hoe gemakkelijker zullen je laatste uren zijn.

Onthechten doet leven
Alles waar je aan gehecht bent doet je geestelijk een beetje sterven. Het frappante is dat we vaak doen alsof het andersom is! We zeggen dat loslaten pijnlijk is en dat we daardoor telkens een beetje sterven. Het enige wat dan afsterft is het onvruchtbare deel, die dorre tak! Sterf terwijl je leeft, opdat je leeft. Loslaten van gehechtheden is telkens een beetje meer leven! Snoeien doet groeien en bloeien! En nu zijn we dus weer aanbeland bij Jezus als tuinman.

Overdrachtelijke rijkdom
We kunnen rijkdom ook overdrachtelijk zien. Iemand heeft bijvoorbeeld veel kennis en wijsheid of bijzondere talenten. Hoe zet je deze rijkdom in? Als je het deelt zal het vrucht dragen, anders sterft het gelijk als jijzelf sterft. Het gaat als het ware mee het graf in. Er is geen plant in de wereld die alleen voor zichzelf groeit. Er zijn altijd bloemen, die daarna vruchten worden om vervolgens zaad te dragen. Zonder dat zaad wordt het een doodlopende weg. Alles in de natuur dient het leven, dus waarom wij ook niet? Moeder natuur is wijs en ze deelt haar wijsheid gul.

Plaats een reactie