Het woord ‘mem’ betekent water. De letter is een wav (hand, mens) en een kaf (handpalm) tezamen. De getalswaarde van mem is 40. De uitspraak is ‘m’. De vorm verwijst naar een zwangere vrouw en kan gesloten of open zijn.
Twee versies
Er is een gesloten versie van de mem (de moederschoot is nog gesloten) en er is een open versie van de mem (er is ontsluiting en het kind kan geboren worden).
De mem kondigt zo de geboorte van Christus aan. Jezus sprak vaak dat we opnieuw geboren dienen te worden. Christus staat voor mij voor de universele, onpersoonlijke Liefde. In ons hart bevindt zich de geboortegrond daarvan. Zolang het hart gesloten is, kan er geen geboorte van Christus plaatsvinden. Bij de vorige letter verwees ik naar het hart als wijs. Het is niet de wijsheid van het intellect, maar van een geheel andere orde. Het zaadje kan niet ontkiemen op de rotsgrond van ons intellect. Het hart is ook nodig. Zonder compassie verliezen we onze menselijkheid. De open en gesloten mem kan je ook zien als respectievelijk het aan ons geopenbaarde deel en het nog besloten deel of als gemanifesteerd en ongemanifesteerd. Kennis zonder wijsheid kan catastrofale gevolgen hebben. Het is maar goed dat we niet alles weten. Alles zal aan ons geopenbaard worden, als we daar klaar voor zijn. Er is niet zoiets als junk-DNA.
Water
Ja daar heb ik meteen beelden bij. Levend, stromend water, dynamisch of stilstaand water dat weerspiegelt en natuurlijk de woeste zee. Het element water is een vrouwelijk element. Voor mij is dit element verbonden aan emoties, maar ook aan het onbewuste; de onderstroom. Water zuivert en natuurlijk denk ik dan ook aan de doop. Jezus werd gedoopt in de rivier de Jordaan. Ons lichaam bestaat voor het grootste gedeelte uit water. Zonder water, geen leven.
Veertig
Dit getal komt zeer veel voor in de Bijbel en is een belangrijk getal. Veertig dagen in de woestijn, veertig vastendagen voor Pasen. De grote vloed duurde veertig dagen. Men zegt dat een embryo na veertig dagen een menselijke vorm aanneemt. Veertig heeft te maken met inkeer, met naar binnen gaan, met transformatie, met geestelijk volwassen worden, met rijpen.
De levensstroom
Water is vloeibaar en wil van nature stromen. Stilstaand water bederft en gaat stinken. Er ontstaan allerlei rottende organismen onder het oppervlak. Zo is het ook met de levensstroom. Het leven wil stromen, het bewustzijn wil groeien. Wat vandaag waar leek blijkt morgen ineens een leugen. Ik weet uit ervaring hoe pijnlijk en hoe beangstigend dat kan zijn. Het behoeft moed om het oude achter je te laten en het nieuwe te betreden. De onderdompeling van de doop symboliseert dit goed: de onderdompeling symboliseert je oude (onbewuste) leven en als je weer boven water komt treed je fris het nieuwe leven tegemoet met een hernieuwde geest.
Levend water
Levend water wordt vaak vertaald met het evangelie, de bijbel of de Torah. Ikzelf geloof dat niet. Juist doordat men de geschriften als in graniet gegoten, onveranderlijke waarheid ziet, wordt het dood water dat niet meer stroomt. Jezus belooft dat je nooit meer dorst zal hebben als je van zijn water gedronken hebt. Als je bij de doopceremonie ondergedompeld bent in het water kan je niet ademhalen en je zou stikken als dit te lang duurt. Toch, dat is alleen je lichamelijke versie. Je geestelijke versie kan niet stikken. Het is de bedoeling om te gaan leven uit de geest. Ik denk dat dat er mee bedoeld wordt. En hoe doe je dat dan, leven uit de geest? Daarop kan ik geen pasklaar antwoord geven. Dat moet een ieder voor zichzelf ont-dekken. Neem eens een kijkje ‘onder water’…
De roep van mijn ziel 