Het woord ‘lamed’ betekent leren, maar ook onderwijzen. Dat vind ik wel mooi, want vaak leer je zelf ook als je anderen iets onderwijst. Het is dan een tweerichtingsverkeer. De lamed staat ook voor inspiratie. Het getal van lamed is 30. De uitspraak is zoals onze ‘l’. De vorm van de lamed lijkt op een herdersstaf. Dit duidt op richting geven.
Inspiratie
Ik zie in de lamed de kaf (handpalm), de wav (verbinding) en de Yod (hand). Alleen bij de lamed is de onderste helft minder robuust dan bij de kaf. Het is alsof er iemand reikt naar de hemel. Het aardse deel is minder krachtig. In de Zohar noemt men de lamed een toren die naar de hemel vliegt. Het is ook de hoogste letter van het Hebreeuwse alfabet. Ik zie dat als iemand die gretig kennis in zich opneemt. Ik zie hierin ook mijzelf, die nu een teruggetrokken leven leidt en allerlei religies en filosofische stromingen bestudeert. Vervolgens deel ik dit met jullie in de hoop dat het jullie ook inspireert. Mijn blog vliegt letterlijk naar de hemel (de ether in) 🤩😍🚀.
Het getal 30
In de numerologie staat de 3 voor het kind. De nul representeert voor mij het onnoembare, de alom tegenwoordige aanwezigheid zonder begin of eind, het lege, maar alles omvattende. Een kind staat dichterbij deze aanwezigheid dan volwassenen en is daardoor veel beter in staat zich te verwonderen. Het is nog niet vol met allerlei wereldse kennis. Een voorwaarde om je te verwonderen is ontvankelijkheid. Zo leer je op een natuurlijke manier. Soms ervaren volwassenen dit ook in de aanwezigheid van kleine kinderen of als ze wandelen in de natuur. Ineens gaat er een wereld voor je open. We kunnen veel leren van kinderen en van de natuur. Leren is een vorm van niet-weten.
Lamed is het midden
De twaalfde letter is precies het midden, het hart van de 22 Hebreeuwse letters. Het hart is wijs. In de vorige blog schreef ik: “het hart kent soms haar redenen die de rede niet kent”. Vaak is er eerst de onderbuikreactie, dan komt het denken en dan onderzoek je je hart. Zo kom je meestal uit bij het juiste midden van denken en voelen. Denken zonder gevoel is zoiets als kennis zonder wijsheid. Dat is net zoiets als een kleuter een geladen pistool geven. Heel soms heb ik een direct weten; hoe dat werkt is een raadsel voor mij. Misschien is dat inspiratie, een ingeving vanuit de geestelijke wereld.
Onderwijs louter liefde
Ik moest ook weer denken aan Een Cursus in Wonderen. Dit dikke boek bestaat uit vier delen: een tekstboek, een werkboek, een handboek voor leraren en aanvullingen. Uiteindelijk is het dus de bedoeling dat je een leraar wordt. In de Cursus staat: “Onderwijs louter liefde, want dat is wat jij bent.“
Toen ik begon te schrijven over de lamed herinnerde ik me ineens een hoofdstuk uit de Daodejing:
Daodejing XXVII,
De goede reiziger laat geen spoor achter,
De goede spreker zegt geen woord verkeerd, De goede rekenaar gebruikt geen telraam. Wie goed kan sluiten gebruikt geen grendel, en toch gaat openen niet.
Wie goed kan binden gebruikt geen touw,
en toch gaat losmaken niet.
Zo is de wijze altijd een goede helper van mensen want hij verwerpt nooit mensen,
En altijd een goede helper van dingen want hij verwerpt nooit dingen.
Dat heet dubbel begrip.
Daarom is de goede man leermeester van de niet-goede,
en de niet-goede leerstof voor de goede,
Je leermeester niet achten,
je leerstof niet koesteren,
hoe geleerd je ook mag zijn, wijst op grote verwarring.
Dit noemt men het voornaamste geheim.
Boekentips
De roep van mijn ziel 